Pochodzący z Wrocławia Marcin Kober, po odbyciu wędrówki czeladniczej po Niemczech, przybył do Polski w 1583 r. i został malarzem króla Stefana Batorego (1533–1586), następnie pracował dla cesarza Rudolfa II (1552–1612), a później dla Zygmunta III Wazy (1566–1632). Zaliczany do najwybitniejszych w Europie Środkowej malarzy swoich czasów, świadectwo swych wielkich możliwości artystycznych dał zwłaszcza w portretach. Przedstawiał w nich przede wszystkim władców panujących i ich najbliższych, ale ze źródeł wynika, że malował także przedstawicieli szlachty. Jego świetne realizacje przyczyniły się do okrzepnięcia w Polsce monumentalnej formuły portretu reprezentacyjnego.

Portret Stefana Batorego stanowi znakomity przykład tego rodzaju wizerunku, realistycznie przedstawiającego twarz oraz barwy i dekoracyjność szat króla, który mimo braków atrybutów władzy prezentuje w całej swej postaci majestat królewski.

Władca w dostojnej pozie, zwrócony nieco w prawo, w prawej dłoni trzyma białą chustę, lewą wspiera się na biodrze. Ubrany w żupan z wzorzystej, czerwono-złotej tkaniny, spodnie i żółte buty oraz długą do kostek, czerwoną delię z futrzanym kołnierzem. Na głowie magierka ze szkofią. Tło ciemne, oliwkowoczarne, z fragmentem ciemnoszmaragdowej draperii.