Pracę w Chinach rozpoczął od otwarcia małego szpitala w Xingtai, w którym znajdowało się zaledwie 19 łóżek. Z czasem powiększył ten szpital do 100 miejsc i otworzył kolejnych 18 przychodni położonych 30-70 kilometrów od Xingtai. Podległe mu jednostki systematycznie odwiedzał, przemieszczając się rowerze. Dzięki bardzo organizacji każdego dnia przeprowadzał 35 operacji okulistycznych. Wśród nich na uwagę zasługuje 800 operacji zaćmy rocznie.
W 1934 roku, we wszystkich podległych placówkach, udzielono ponad 154 tys. porad i zabiegów okulistycznych. Lekarstwa dla szpitala dosyłano w dużej mierze z Poznania, gdzie Centrala Misyjna współpracowała z prof. Adamem Wrzoskiem z Uniwersytetu Poznańskiego.
W dowód uznania ks. Szuniewicz został mianowany dyrektorem generalnym wszystkich szpitali katolickich w północnych Chinach. Sława polskiego lekarza-misjonarza rozeszła się po całych Chinach. Szpital w Xingtai stał się celem pielgrzymek osób chorych z najodleglejszych miejscowości. Przybywali tu także chińscy lekarze okuliści, aby pod kierunkiem Szuniewicza dokształcić się i nabrać doświadczenia. Nazywano go Xuan Weiren (宣尉仁) – „człowiek ze srebrną brodą”.
W uznaniu zasług na polu pracy społecznej w dn. 11 listopada 1937 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Jego działalność nie ograniczała się tylko do okolic Xingtai. W 1938 roku wyjechał do Pekinu, gdzie w trzy miesiące uruchomił oddział okulistyczny w Szpitalu Głównym na Uniwersytecie Katolickim.
Atutem wystawy będzie bez wątpienia jej aspekt edukacyjny – zwiedzający będzie miał okazję zapoznać się z dokumentami i artykułami przybliżającymi pracę wybitnego okulisty a jednocześnie gorliwego duszpasterza.